Terapia poznawczo-behawioralna to jedna z najbardziej skutecznych i najlepiej zbadanych metod postępowania terapeutycznego. Wykorzystuje się ją głównie w leczeniu zaburzeń psychicznych o podłożu depresyjnym lub lękowym. Psychoterapia poznawczo-behawioralna jest metodą leczenia różnego rodzaju problemów emocjonalnych, np. depresji, nerwicy, zaburzeń lękowych, lęku panicznego, różnego rodzaju fobii, stresu pourazowego, stresu przewlekłego, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, zaburzeń odżywiania, zaburzeń osobowości, a także trudności e relacjach w związku, rodzinnych i społecznych. Terapia poznawczo-behawioralna uważana jest za jedną z najlepiej zbadanych klinicznie terapii. Jej skuteczność została udowodniona wieloma badaniami, dlatego lekarze zalecają  tę właśnie sprawdzoną metodę psychoterapii. Czas trwania terapii: Trwa od kilku do kilkunastu tygodni przy spotkaniach odbywających się na ogół raz w tygodniu – terapia krótkoterminowa. Zdarza się, że trwa długoterminowo, czyli rok lub nawet dłużej – zależy to od głębokości problemu oraz zapotrzebowania i gotowości do zmiany. 
Cel terapii może się zmieniać w trakcie jej trwania, np. na początku można umówić się na krótkoterminową pracę nad lękiem, czy depresją, a potem na dłuższą pracę nastawioną na trwałą zmianę swojego myślenia oraz funkcjonowania w relacjach z ludźmi. 

Psychoterapię indywidualną w nurcie poznawczo-behawioralny z elementami terapii schematów (TS) proponujemy w sytuacjach:

-długotrwałego smutku, przygnębienia, utraty energii i chęci do działania,

-przeżywania silnych uczuć, z którymi trudno jest sobie radzić,

-odczuwania ciągłego napięcia i występowania stanów lękowych, utrudniających codzienne funkcjonowanie,

-obniżonego poczucia własnej wartości,

-poczucia braku szczęścia i zadowolenia z siebie, życia,

-trudności w znalezieniu partnera, utrzymaniu stałego związku,

-konfliktów, trudności w relacjach z innymi ludźmi (w pracy, w rodzinie, w związku),

-podejmowania ryzykownych zachowań, niebezpiecznych dla zdrowia,

-nawracających i uporczywych myśli i zachowań,

-utraty poczucia kontroli nad własnym życiem,

-zaburzeń odżywiania,

-zaburzeń osobowości,

-zaburzeń snu,

-zaburzeń zachowania i emocji,

-problemów z narkotykami i alkoholem,

-zespołu stresu pourazowego (PTSD),

-występowania dolegliwości somatycznych o podłożu psychogennym.